Je hoort steeds meer juichverhalen dat het beter gaat met de economie, dat de werkloosheid langzaam afneemt en dat er weer meer vacatures zijn. Op macro niveau geloof ik dat wel. Maar als werkloos individu is mijn beleving toch wel anders. Ik ben al een tijd op zoek naar een nieuwe baan. De tel over hoeveel sollicitaties ik gedaan heb, ben ik inmiddels wel kwijt. Maar dat het er veel zijn, weet ik wel zeker. Natuurlijk denk ik dan na over de redenen. Over de terugkoppeling die ik van de recruiters krijg, kan ik inmiddels een boek schrijven. Te veel ervaring, te zwaar voor de functie, te licht voor de functie, te brede ervaring, te specifieke ervaring, te veel marketing, te weinig marketing, te veel communicatie, te weinig communicatie en ga zo maar door. Mijn leeftijd, 45 jaar, speelt ook wel een rol vermoed ik maar dat krijg ik natuurlijk nooit terug als reden voor afwijzing. Ook een belangrijke: al zeg ik het zelf, ik heb de afgelopen jaren een mooi cv opgebouwd. Dat cv heeft nu echter wel een heel groot nadeel. Ik heb voornamelijk gewerkt binnen de financiële dienstverlening. Daar heb ik leuke functies gehad en heb ik heel veel geleerd over marketing, communicatie en management. Ik heb nu echter het sterke vermoeden dat veel organisaties niets moeten hebben van medewerkers die uit de financiële dienstverlening komen. Hard maken kan ik het niet want niemand zegt het. Maar zou het zo kunnen zijn dat ook mijn imago besmet is? Dat men denkt dat ik lui ben, een profiteur ben, niet vernieuwend, niet creatief, geen kennis heb van online en dat ik te veel wil verdienen? Natuurlijk heb ik goed verdiend maar ik ben zeker bereid om fors in te leveren ten opzichte van mijn oude salaris. Dat kan wat mij betreft dus nooit het obstakel zijn. Ik snap de werkgevers ook nog wel. Ze hebben een grote keus uit de berg aan sollicitanten die zich melden. Dus kiezen ze iemand die perfect voldoet aan hun plaatje. Op dat plaatje staat vaak ook dat ervaring binnen de branche gewenst is. Ik vind dat altijd jammer. Als je doet wat je altijd doet, krijg je wat je altijd kreeg. Oftewel: vernieuwing kun je dan op je buik schrijven. En dat terwijl vernieuwing zo noodzakelijk is vandaag de dag. Voor je het weet word je anders verrast door de Ubers of de Airbnb’s van deze wereld. En dan denkt de conservatieve werkgever nu waarschijnlijk: “Ja, maar als ik dat wil voorkomen dan neem ik zeker geen oud bankier aan.”. En dan kom ik, eindelijk, aan bij het punt wat ik wil maken: ook bij oud medewerkers van banken zitten innovatieve mensen met de drive om van de nieuwe baan een succes te maken. Vandaar mijn oproep aan iedereen die vacatures heeft: kijk naar de persoon en de kwaliteiten die hij of zij heeft maar stop met het krampachtig vasthouden aan de eis van branche-ervaring. Ik weet zeker dat iedereen daar uiteindelijk blij van wordt!
Oh ja, nog even heel iets anders dat niets met bovenstaande te maken heeft. Je hoort best vaak dat sollicitanten helemaal geen reactie op hun sollicitatie krijgen. Ik vind dat onbehoorlijk omdat die mensen tijd en energie in een organisatie steken en het minste wat je mag verwachten is een goed gemotiveerde afwijzing. Liever een uitnodiging voor een gesprek natuurlijk maar goed, je kunt niet alles hebben. Dat het ook anders kan, heb ik laatst ervaren. Ik had gesolliciteerd op een interessante functie. De naam van de organisatie laat ik maar even in het midden. Op maandag kreeg ik een keurige afwijzing van de manager HR. Balen natuurlijk maar daarna weer vol goede moed door met de volgende sollicitatie. Maar betreffende organisatie had ook nog een stagiair in dienst. Waarschijnlijk hebben ze daar gedacht dat ze haar een ongevaarlijk klusje moeten geven: ga maar afwijzingen verzenden. Met als gevolg dat ik de donderdag van dezelfde week nog een afwijzing ontving van de stagiaire. Het was mij wel duidelijk dat ze mij in ieder geval echt niet willen hebben :-).